زبان اسب (صدای اسب)

اسبھا نمی توانند مثل ما انسانھا حرف بزنند. صداھایی که اسبھا از خودشان در می آورند شاید برای ما کاملا بی معنی به نظر برسد. اما اسبھا از ھمین صداھا منظور دارند و بواسطه آن با دیگران حرف می زنند. اگر می خواھید معانی صداھای اسبھا را بدانید خواندن این مطلب می تواند کمکتان کند.

 شیھه خفیف با لب ھای بسته: 

اسب شما در حالی که لبھایش بسته است شیھه آرامی می کشد که صدایی شبیه این دارد: رررررت ت ت ررررت! در این حالت معمولا اسب سرش را بالا گرفته است. او دارد به شما می گوید: "سلام چطوری؟ از دیدنت خوشحالم!" 

بیرون دادن نفس یا پوف کردن: 

این حرکت معمولا به معنی این است که اسب شما از چیزی ترسیده است. اما بعضی از اسبھا وقتی ھیجان زده می شوند یا منتظر اتفاق خوبی ھستند چنین صدایی از خودشان در می آورند.

شیھه: 

شیھه صدای بلند، کشیده و رسای اسب است. شیھه اسب می تواند دو معنی مختلف داشته باشد: اضطراب یا اعتمادبنفس و ابراز وجود. برای فھمیدن معنای شیھه اسبتان باید به شرایط دقت کنید. ھمچنین نوع صدای شیھه کشیدن اسب در این دو مورد متفاوت از ھم است. علاوه بر این، شما با نگاه کردن به وضعیت یا "زبان بدن" اسب می توانید پی ببرید که شیھه او از روی ابراز وجود است یا اضطراب و تنش. وقتی اسب در گروھی از اسبھا که با ھم بیرون آورده شده اند شیھه می کشد در واقع دارد به اسبھای دیگر خبر می دھد که متوجه چیزی نامعمول شده است.

آه کشیدن (نفس عمیق):

در ھنگام لنج کردن اسب یک آه از روی آرامش و راحتی می کشد که می توانید آن را بشنوید و ببینید. با شنیدن این آه می توانید پیش از سوار شدن مطمئن شوید که اسبتان آرام و آماده است. در این حال معمولا اسب سرش را پایین می گیرد و یک دم عمیق می گیرد که طی آن ھوا را با شدت و عمیق از سوراخھای بینی اش درون می کشد که باعث لرزش سوراخھای بینی می شود.